De Franse slag

En zo vertrokken we met onze vakantiekaravaan richting het Zuiden maar dan wel Parijs zorgvuldig mijdend. Dat wilden we onszelf niet aandoen, dus kozen voor een route bovenlangs en dan ook nog eens tolvrij. Meer dan 60 a 70 km per uur gemiddeld redden we toch niet... Dat is voor mensen zoals wij die altijd in de ren- en vliegmodus staan wel goed om zo in de chillmodus te gaan staan. 

En ja hoor, dat wierp meteen zijn vruchten af: Jolieke haar portemonnaie kwijt (lag gelukkig in een kastje onder het koffiezetapparaat?!), sleutels meerdere malen aan het zoeken en gelukkig ook nog even de kluis geblokkeerd doordat deze dame de verkeerde code intoetste. Lang leve de cloud en Joen zijn mobiel want zo konden we de code weer kraken. We stonden er bij te juichen alsof we de hoofdprijs hadden bij Miljoenenjacht. Nou ja, hebben we dat ook allemaal weer gehad en wat eelt op de kampeerziel.

Toen werd het gelukkig tijd voor de volgende les: wis je ramen niet te fanatiek bij de benzinepomp waardoor je het rubber van je ruitenwisser trekt. Dat gebeurde ons namelijk. Pas de probleme dachten wij. Het stikt hier van de hypermarches als Carrefour, Auchan en Leclerc die ons vast wel aan zo'n stom maar o zo noodzakelijk strookje rubber kunnen helpen. Maar helaas: alles dicht en dat op maandag. Bleek het een of andere nationale feestdag te zijn. Maar dan wel op zijn Frans: alles dicht, geen kip te bekennen en al helemaal geen feest. 

Met regen op komst, maar ook geen zin om het hier op te laten stranden na de eerste 400 km een tubetje Pattex er tegenaan gegooid en het zo uitgehouden tot de volgende dag. C'est magnifique! De volgende dag kregen we gelukkig ook een steeds beter beeld bij het begrip 'Franse slag' want de garage voorzag ons van een nieuwe wisser die zo ongeveer op elk merk auto paste behalve op die van ons. Na een goed gesprek en het nodige geduld sloegen ze er eindelijk de juiste slag naar.

Verder zullen we jullie niet vermoeien met allerlei Henk en Ingrid verhalen over keurige campings met keurig sanitair in keurige plaatsjes waar we slapen als een os in ons riante bed. Dat mag ook wel als je bedenkt dat het ongeveer de helft van de caravan in beslag neemt...' 

Tussen de relaxte bedrijven door hebben we ook nog braaf de nodige gewichten uit de auto gesleept en getraind als tegenhanger op de pain, vin et boursin. Dat betekent een half uur lang in de weer met opdrukken, gewicht heffen en rondjes rennen. Tot nu toe kwamen we daar nog subtiel mee weg op de rustige plekken waar we staan. Benieuwd hoe dat straks gaat in het warme en drukke Spanje waar onze buren zich voornamelijk bezig zullen houden met het heffen van de krant en het opendrukken van een flesje bier... ;-)

Daarna zoals het een digital nomad betaamt de laptop opengegooid in een nabijgelegen stadje met een loungebar met hele harde muziek en heel groen licht. ;-p En even genoten van een lekkere hamburger in een fancy tentje. Check die funny namen! ;-)

Inmiddels op een minicamping waar we de enige gasten zijn. Echt in de middle of nowhere (of au milieu de nullepart of zoiets...), dus in principe kunnen we hier naakt rondrennen. Gelukkig zijn we niet zo principieel dus wees niet bang voor de komende foto's... In plaats daarvan wel even gefietst in de mooie heuvels boven Bordeaux waar we geen kip tegenkwamen. Enkel koeien.

En.... om het geheel compleet te maken de satelliet geinstalleerd dus kom maar op met dat voetbal! Omdat Joen toch in the mood was met het klaarzetten van apparatuur heeft hij meteen maar doorgepakt met de droogmolen dus iedereen weer blij ;-) Maar eerst nog even aan het werk. Hoe bedoel je Nieuwe Werken 3.0? Fijne avond allemaal et a bientot!